เก็บมาฝากจาก บทกวีของ อ.อำไพ สุจริตกุล เมื่อได้อ่านแล้วมันสะท้อนให้นึกไปถึงสังคมไทยในปัจจุบันนี้
ที่มีคนที่มีความรู้มากมายในแต่ละสายอาชีพ เพิ่มมากขึ้นพอๆกับเทคโนโลยีต่างๆที่ผุดเพิ่มขึ้นมาในแต่ละวัน แต่ก็ใช่ว่าจะทุกคนที่จะทำประโยชน์จากความรู้ที่มีเพื่อส่วนรวมซะหมด แต่กลายเป็นว่าทำเพื่อตัวเองเสียมากกว่า ชิงดีชิงเด่น ทำได้ทุกอย่างขอให้ฉันได้เปรียบ ช่างเป้นสังคมที่เห็นแก่ตัวมากขึ้นทุกวัน เพราะใช้ความรู้ความสามารถในทางที่ผิดทั้งๆที่จริงๆแล้วความรู้ต่างๆไม่ว่าใหม่หรือเก่า สุดท้ายแล้วมันก็แค่ "ขยะทางความคิด" เท่านั้นเอง
เพราะความรู้ที่ประเสริฐที่สุดและเป็นประโยชน์ทั้งแต่ตนเองและผู้อื่นที่สุดก็คือ "ความรู้ตนเอง รู้สัจธรรมของโลก ความธรรมดาธรรมชาติของโลกนั้นเอง"
ความรู้ควรคู่คุณธรรม
“เมื่อความรู้ ยอดเยี่ยม สูงเทียมเมฆ
แต่คุณธรรม ต่ำเฉก ยอดหญ้านั่น
อาจเสกสร้าง มิจฉา สารพัน
ด้วยจิตอัน ไร้อาย ในโลกา
แม้คุณธรรม สูงเยี่ยม ถึงเทียมเมฆ
แต่ความรู้ ต่ำเฉก เช่นยอดหญ้า
ย่อมเป็นเหยื่อ ทรชน จนอุรา
ด้วยปัญญา อ่อนด้อย น่าน้อยใจ
หากความรู้ สูงล้ำ คุณธรรมเลิศ
แสนประเสริฐ กอปรกิจ วินิจฉัย
จะพัฒนา ประชาราษฎร์ ทั้งฃาติไทย
ต้องฝึกให้ ความรู้ คู่คุณธรรม”
----------------------------------------
No comments:
Post a Comment